- Gegevens
-
Categorie: Extern
-
Gepubliceerd op zondag 23 april 2023 11:06
-
Geschreven door Martin Mellens
Voorburg 1 is kampioen geworden in klasse 2a van de Haagse Schaakbond. De slotavond was werkelijk bloedstollend. Wij hadden het kampioenschap niet meer in eigen hand. Wij moesten onze wedstrijd winnen, maar waren dan afhankelijk van het resultaat van de wedstrijd tussen DSC6 en SHTV3. DSC6 moest punten laten liggen. Uiteindelijk gebeurde dat. Letterlijk in de laatste seconden verloor DSC6 de wedstrijd.
De spanning werd vergroot doordat alle wedstrijden op één locatie werden gespeld en de aanwezigheid van een heuse reporter. Jan Kroon, rechtstreeks uit het vliegtuig van vakantie, speelde zelf niet mee, maar was wel gekomen om ons te ondersteunen. Heen en weer lopend tussen de zalen gaf hij commentaar via de app. Hierdoor kon de hele vereniging meegenieten.
Voorburg 1 kwam wat moeizaam uit de startblokken in de wedstrijd tegen Rijswijk 3, maar halverwege de avond kwam de kentering. Uiteindelijk werd het een duidelijke 7-1 overwinning. Alleen Hans Mes leed een wat ongelukkige nederlaag. Hij raakte, mede door tijdnood, verstrikt in de tactische verwikkelingen. Daar stonden voor Voorburg een echte “swindle” van Marcel Denie en een overwinning op tijd van Yvo Kühling tegenover. Aan de bovenste vijf borden gingen alle punten naar Voorburg. Bart Kroon wist een mooi paard-loper eindspel te winnen, terwijl Siyar Zengin zijn tegenstander in een koningsaanval overmeesterde. Elmar Hommes won in het middenspel een pion en daarna vrij gemakkelijk de partij. Martin Mellens trof een vrij passief spelende tegenstander. Na enig zwoegen wist hij met een torenoffer de vijandelijke stelling te slechten. Leo Bolle kreeg een mooi initiatief op de damevleugel. Zijn tegenstander probeerde tegenkansen te creëren op de koningsvleugel. Leo maakte het, ondanks tijdnood, bekwaam af.
De spelers van Voorburg spoedden zich naar het lokaal waar de laatste partij van de wedstrijd tussen SHTV3 en DSC6 bezig was. Een menigte vormde zich rond het beslissende bord. De man van SHTV3 stond beter, maar de stelling was tweesnijdend. Bovendien hadden beide spelers, maar vooral de speler van SHTV3 heel weinig tijd. Deze vergrootte de spanning van de omstanders door over de simpelste zetten nog vrij uitgebreid na te denken. Een aantal keren had hij minder dan 10 seconden op de klok. Nagelbijtend stonden de spelers van Voorburg naast het bord. Uiteindelijk wist de SHTV-speler toch groot materieel voordeel te bereiken. Ondanks de tijdnood haalde hij de winst binnen. Een luid gejuich van de spelers van Voorburg was het gevolg.
Voorburg startte dit seizoen met een teleurstellende 2-6 nederlaag tegen DSC6. Daarna werd een achteraf gezien cruciale winst behaald op SHTV3. Het werd 4,5-3,5. Daarna kwam Voorburg steeds beter in vorm en zeker in de laatste drie wedstrijden werden makkelijke en ruime overwinningen behaald.
Het kampioenschap was een echte teamprestatie. De bovenste drie borden waren met Elmar, Leo en Martin voor de tweede klasse sterk bezet, en zij voldeden aan de verwachtingen. Het leuke was dat in de loop van het seizoen ook de andere borden steeds meer punten gingen pakken. Siyar draaide met vijf punten uit zes partijen een topseizoen. Hans was vooral aan het begin van de competitie een sterke troef, terwijl Jan en Bart een stabiele factor waren. Rob van der Kamp draaide een minder seizoen en moest ook vaak tegen op papier sterkere tegenstanders opboksen. Yvo Kühling kwam in de tweede helft van het seizoen sterk terug. Ten slotte mogen ook de invallers (Behzad, Rik Langeveld, Bert van Dijken en Macrel Denie) niet worden vergeten. Het team verzwakt nauwelijks als één van de basisspelers onverhoopt niet kan. Dit zegt iets over de breedte van onze club.
Volgend seizoen wacht dus de eerste klasse. Uitgaande van het huidige team zijn we zeker geen gedoodverfde degradant. Om met voetbaltermen te spreken: we moeten ons spiegelen aan Sparta en niet aan Cambuur of FC Groningen. Natuurlijk is de gemiddelde rating wat lager dan die van de teams uit de eerste klasse. Daar staat tegenover dat we relatief veel spelers hebben die nog niet zo lang schaken. Die kunnen sterker worden en bovenal meer ervaring opdoen in het spelen van externe wedstrijden. Ik kijk dan ook uit naar het volgend seizoen!
Het eerste team viert het kampioenschap

- Gegevens
-
Categorie: Extern
-
Gepubliceerd op zaterdag 24 december 2022 14:09
-
Geschreven door Yvo Kühling
Voorburg uit, altijd lastig. Onder die premisse verzamelde Promotie 3 zich in Essesteijn voor hun treffen met Voorburg 1. Wedstrijdleider Jan lichtte de huisregels toe, op de hem karakteristieke beknopte wijze, waarna de klokken werden ingedrukt.
Leo beet het spits af. Na een rustige openingsfase in het Scandinavisch (1,e4 d5 2. ed5 Pf6 3. d4) was er weinig aan de hand op bord twee. De best denkbare voortzetting was het bereiken van een pionnenmeerderheid op de damevleugel. Door een simpele aanval raakte zijn tegenstrever danig in de war, die zich daarop gedwongen zag tot ruil van een paard tegen twee pionnen. De compensatie van twee verbonden vrijpionnen in het centrum bleek . illusoir. In de nazit gaf zijn tegenstander toe dat Leo’s speldenprikje als een dolkstoot was binnengekomen. Eerste punt op het bord. Tussenstand 1-0.
Op bord één schoof Elmar zijn tegenstander met kloeke zetten naar een staat van wanhoop. Vrij snel na het starten van de klok mocht onze zomer,- en winterkampioen een pionnetje oprapen. Daarna volgde dominantie op het centrum en kon hij zijn stukken allengs positioneren voor de aanval. Na wat tegenstribbelen besloot Elmar dat het moment daar was voor een bruusk offer. Zo ontstond er een fatale bres in de vijandelijke defensie die met een sterk gevonden mat bekroond werd. Tussenstand 2-0.
Yvo’s partij ging gebalanceerd van start en leek te kabbelen richting een rustig middenspel. Dat veranderde na rokade op tegenovergestelde vleugels; het startschot van een onvermijdelijke apotheose van oprukkend wapentuig. Beide spelers hadden een open lijn op andermans koning met aanvalskracht ter plekke. In de zettendans die volgde verrekende Yvo zich een kwaliteit. Het werd van kwaad tot erger. Op zoek naar een tegenaanval ontstonden er gaten achterin en moest de teamcaptain met lede ogen toezien hoe zijn tegenstander met het punt aan de haal ging. Tussenstand 2-1.

Bart koerste met zwart de partij direct richting zijn geliefde Caro-Kann, maar werd geconfronteerd met een bijzonder scherpe variant die het bord van acquit in vuur en vlam zette. Op de hem bekende wijze trok Bart de stelling langzaam in zijn voordeel. Plotsklaps werd de jonge huweling echter overmand werd door een moment van concentratieverlies. Een zeldzaamheid toch. Zijn tegenstander mocht zomaar een ruiter de stal in sturen. Opgave was onvermijdelijk. Tussenstand 2-2.
Op bord vijf kreeg kreeg Hans met zwart een sympathiek d4 voor de kiezen, waarop hij wat ging experimenteren met het Blackburne-Hartlaub gambiet, de Leidschendamse variant dan. Dit pakte niet geheel naar wens uit, kreeg vervolgens matige voortzetting en resulteerde in een ronduit slechte stelling. Gelukkig wist de vrijetijds golfer het vege lijf te redden ten koste van een pion. Vervolgens bood de tegenstander remise aan. In overleg de teamcaptain gaf Hans aan dat remise ‘een verstandig idee’ was. Aldus geschiedde. Met het gevoel goed weg te zijn gekomen, sloot Hans zich aan bij de groeiende schare publiek. Tussenstand 2,5-2,5. Een gelijke stand na vijf van de acht partijen. Het pleit van de avond zou beslecht worden op de bord zes, zeven of acht.
Op het naastliggende bord had Syar de hele partij het initiatief. De stukken stonden verstrooid over het hele bord, waarbij wit er iets beter uitzag. Weer kwam Promotie 3 met een remise verzoek. Ditmaal weigerden we het aanbod, aangezien zijn tegenstander nog slecht een minuut of tien op de klok had en Syar nog een half uur. Het bleek een goed besluit. In tijdnood fase presenteerde Syar een listige valstrik die leidde tot een vork op koning en toren. De tegenstander sputterde nog even, maar vergeefs. Syar’s doorbraak kantelde het momentum in het voordeel van de thuisclub. Tussenstand 3,5-2,5.
Jan had te maken met een obscure variant van de fried liver maar was geenszins van de wijs gebracht. De herdertjes lagen bij nachte. Zij lagen bij nacht in het veld. Zij hielden vol trouwe de wachte. Zij hadden hun schaapjes geteld. Toen het spannend werd trok Jan’s tegenstander zijn keutel weer in en besloot tot een passieve voortzetting. Geduldig schoof Jan een stelling in waarin hij een vijandelijke loper midden op het bord klem kon zetten. Tergend langzaam kroop daarna zijn vrijpion richting promotie, met ieder kwam de beslissing op het bord dichterbij. Toen het moment suprême: de onvermijdelijke opgave van zijn opponent, waarmee Jan de partij en daarmee de tweekamp over de streep trok. Tussenstand 4,5-2,5.

Op het slotbord strooide Rob zijn tegenstander zand in de ogen, door in een langzame wals van briljante en bedenkelijke zetten met elkaar af te wisselen. Er verscheen een open stelling op het bord waarin Rob rustig een brandpunt op de koningsvleugel mocht uitzoeken voor een krakend slotoffensief. Zo makkelijk mocht het niet gaan, besloot de goochelaar. Vooruit, nog een lopertje cadeau. Toen Rob in acute tijdnood terechtkwam besloot hij tot enkele onreglementaire zetten. Consternatie alom, met nog luttele seconden op de klok. Wedstrijdleider Jan zag zich gedwongen het verliezende team de Pyrrusoverwinning op bord acht te gunnen. Eindstand 4,5-3,5.
